วิถีชีวิตของคนสมัยดั้งเดิมประกอบอาชีพทำนา ปลูกอ้อยสิงคโปร์ส่งขายโรงหีบอ้อย โรงงานตั้งบริเวณปากคลองโรงหีบ ส่วนสภาพพื้นที่ตำบลบางยางตั้งอยู่ริมสองฝั่งแม่น้ำนครชัยศรี (ปัจจุบันคือแม่น้ำท่าจีน) มีพันธุ์ไม้ขึ้นหนาแน่น เช่น ต้นจาก ต้นลำพู ต้นการะบูร เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์หลายชนิดทั้ง กุ้ง หอย ปู ปลา ปลาตีน ลิงแสม หิ่งห้อย และนกนานาชนิดส่วนใหญ่เป็นนกกระยางขาว อาศัยทำรังตามต้นไม้เป็นจำนวนมาก จากสภาพพื้นที่ที่เอื้ออำนวยชาวตำบลบางยางส่วนใหญ่จึงประกอบอาชีพทำนา ถึงช่วงฤดูกาลไถนา นกกระยางจะมากินปลาในนาที่เพิ่งไถใหม่ จนมองทั่วทั้งทุ่งนาเป็นสีขาว นกกระยางจะบินไปหากินไกล ๆ บางครั้งถึงจังหวัดนครปฐมโดยจะบินเกาะกลุ่มกันเป็นฝูงไปตามแม่น้ำ ซึ่งนกกระยางขาวจะบินไปหากินช่วงเช้าจนกระทั่งเย็น ถึงจะบินกลับมาอาศัยบนต้นไม้ตามริมสองฝั่งแม่น้ำ จากวัดท่ากระบือถึงวัดบางยางอยู่เป็นประจำ ซึ่งมีอาหารอุดมสมบูรณ์ดีและมีคลองธรรมชาติหลายสาย จึงทำให้คนที่สัญจรทางน้ำผ่านไปมา นิยมเรียกบริเวณดังกล่าวว่า บางนกกระยาง ต่อมามีการเรียกสั้น ๆ ว่า “บางยาง” จนถึงปัจจุบัน